Dag 14: Terug naar El Cafate

De afgelopen nacht heeft het flink gestormd en hard geregend. Ook toen we wakker werden, tijdens het ontbijt en bij het vertrek naar El Calafate om 10 uur regende het nog steeds. Het plaatsje El Chaltén dat we verlieten is maar een dorpje dat vooral veel backpackers trekt om hier in de prachtige omgeving te wandelen. Het dorp bestaat voor een groot gedeelte dan ook uit hostels, bars en restaurants.
Na een goed half uur rijden brak de zon door. Tijdens het begin van onze reis hebben we de foto's van de camera op de tablet gezet en een eerste selectie gemaakt. Daarna hebben we in de Trotter reisgids ideeën opgedaan voor het middagprogramma. Net als tijdens de heenreis maakten we een koffiestop bij La Leona. Tijdens de busrit volgden we voor een groot deel de loop van de Rio Leona, die Lago Viedma en Lago Argentino met elkaar verbindt en dezelfde typische melkblauwe en turquoise kleur heeft. Die kleur ontstaat doordat stof van de rotsen op het gletsjerwater blijft drijven. De Argentijnen noemen het " dulce de glaciar" . Onderweg reden we nog even langs de luchthaven van El Calafate, omdat Marian daar na 11 dagen eindelijk haar koffer zou terugkrijgen die in Rome was achtergebleven. Helaas voor haar was de vlucht waarmee de koffer zou meekomen geannuleerd, zodat ze nog langer moet wachten. In El Calafate stopten we eerst weer bij de bakker om wat voor de lunch te kopen. Nadat we bij het hotel hadden ingecheckt en onze lunch op hadden, konden we zelf het middagprogramma invullen. Wij kozen er samen met Patrick en Hanneke voor om met een taxi naar het Glaciarium te gaan. Dat is een museum met veel informatie en prachtige films over het hele gletsjergebied in Zuid-Patagonië: Hielo Patagonico. Daar hebben we ruim tweeënhalf uur doorgebracht en veel geleerd over vorming, beweging en aftakeling van gletsjers. Er waren ook prachtige beelden van de ijsbrug die de gletsjer Perito Moreno vormt met schiereiland Magellaan en daarmee de loop van de rivier Brazo Rico blokkeert. Het water van die rivier die uitmondt in Lago Argentino perst zich met grote kracht onder de gletsjer door waardoor die van onderen uitslijt en er een boogbrug ontstaat.Met name de ineenstorting daarvan, iets wat na verloop van een aantal jaren steeds op nieuw gebeurt o.i.v. de invloed het rivierwater en zon, was erg spectaculair. Na afloop konden we met een pendelbusje van het plaatselijke toeristenbureau gratis mee terug naar het centrum van El Calafate. Daar hebben we eerst de beurzen weer gevuld, daarna wat geshopt en tenslotte op een terrasje in de zon een biertje gedronken. Daarna hebben we een pizzeria opgezocht om weer eens wat anders te eten. Na afloop zijn we meteen terug naar het hotel en onze kamer gegaan want morgen moeten we weer vroeg op.