Van Havana naar Vińales

Na het ontbijt vertrokken we deze ochtend uit Havana. Het waren twee leuke dagen in deze stad vol muziek en mooie auto's. Wat echter ook bij zal blijven, is dat er naast prachtige gebouwen heel veel bouwval door heel de stad te zien is. Geen wonder dat er gemiddeld één gebouw per dag gedeeltelijk of geheel instort. Volgens onze gids komt dat ook, omdat de bewoners een extra verdieping of muren in hun huis / appartement bouwen waar de vloeren niet op berekend zijn. In tegenstelling tot vroeger zijn de meeste Cubanen nu eigenaar van hun woning maar besteden ze te weinig of geen geld aan het onderhoud, omdat ze het geld daarvoor in veel gevallen ook niet hebben.

Onderweg naar de Vińales vallei vertelde Eduardo weer heel veel over her leven in Cuba en gaf hij uitgebreid antwoord op vragen uit de bus. Na ongeveer twee uur kwamen we aan bij de tabaksplantage van Hector Luiz. Daar verbouwen ze volgens onze gids de beste tabak ter wereld.  90% van de tabaksproductie moet verkocht worden aan de staat en van de andere 10% worden de beste sigaren ter wereld ter plekke gemaakt: de Cohiba Behike. We kregen een rondleiding en uitleg over het groeiproces van de tabaksplanten en het hele productieproces. Aan het einde gaf de meester sigarenroller een demonstratie. Daarna mochten we enkele sigaren uitproberen, maar daar hebben we niet aan meegedaan. Tenslotte hebben we er wel eentje gekocht om cadeau te geven en aansluitend kregen we een lunch aangeboden.

Na de lunch reden we in ruim een uur naar een mooi uitzichtpunt over de Vińales vallei. De bergen zijn hier niet hoog (600 - 700 m) maar hebben wel aparte vormen. Op een wegwijzer zagen we dat we hier 7952 km van Amsterdam waren verwijderd. In het hotel bij deze 'mirador' kon ik 8 WiFi kaarten kopen, zodat ik deze verhalen ook de komende tijd hopelijk online kan zetten.  Daarna reden naar een kleine boerderij waar ze ook tabak verbouwen. Het verhaal was daar uiteraard nagenoeg identiek aan wat we eerder deze middag hadden gehoord, dus de belangstelling was hier duidelijk minder. We konden echter wel enkele mooie foto's maken van de vallei.

Hierna reden naar het dorp Vińales, waar we de komende twee nachten in een "casa particularas' overnachten. Wij werden door een vriendelijke Cubaanse meegenomen naar Casa Pomodoro. Daar hebben we een leuke kamer met dakterras. We kregen een Cuba libre als welkomstdrankje en ontdekten toen dat we twee reisgenoten, Simon en Emma, als buren hadden. We hebben toen  samen op het dakterras ons drankje genuttigd. Als afsluiting van de dag zijn we samen met een deel van de groep gaan eten en daarna hebben nog wat gedronken op het terras van een gezellige kroeg met live muziek tegenover onze casa.