Dag 19: Naar Ushuaia

Vanmorgen vertrokken we kwart voor 7 naar de luchthaven van El Calafate voor onze vlucht naar "El fin del mundo" : Ushuaia, de zuidelijkst gelegen stad ter wereld. De Chilenen bestrijden dit want aan de andere kant van het Beagle kanaal ligt de Chileense stad Puerto Williams (ca 2000 inw.) nog iets zuidelijker, maar die plaats is wereldwijd veel minder bekend.
Ushuaia ligt in het zuidelijkste puntje van Isla Grande, het grootste eiland van Vuurland (Tierra del Fuego) aan het Beagle kanaal, genoemd naar het schip van Darwin. Vuurland wordt van het Zuid-Amerikaanse continent gescheiden door de Straat van Magellaan.
Ushuaia werd in 1862 als protestantse missiepost gesticht door de Britse dominee Thomas Bridges. In 1884 besloot de Argentijnse regering Vuurland in te lijven en in ruil boden ze Bridges een stuk land naar keuze. Hij koos Haberton als thuisbasis en liet zijn huis in Ushuaia steen voor steen afbreken en in Haberton weer opbouwen: Estancia Haberton, de oudste ranch op Vuurland, waar hij ook een veilige haven bood aan de oorspronkelijke bewoners, de Yamana indianen.
Ushuaia heeft ca 70.000 inwoners en de voornaamste inkomstenbron is nu het toerisme.

Het vliegtuig vertrok om 9 uur en om 10 voor 10 landden we al in Ushuaia. Daarna vertrokken we meteen met een bus voor een tour door nationaal park 'Tierre del Fuego'. Onze eerste stop was bij het oude treinstation. De railverbinding werd in het begin van de 20e eeuw aangelegd om dwangarbeiders te vervoeren.
Onze tweede stop daar was bij het meest zuidelijke postkantoor. Daar kon je tegen betaling een grote stempel in je paspoort krijgen en dan zette hij er nog een stempeltje bij met de tekst "We love Maxima". (Zie foto) Vanaf de oever van het Beagle kanaal waar we stonden zag je de Chileense Andes bergen aan de overkant. We maakten nog een korte wandeling langs de oever van het kanaal, waar we o.a. langs een plek kwamen waar in het verleden een nederzetting was van de Yamana indianen. Die mensen leefden hier in het koude zuiden het hele jaar door naakt. Ze leefden van o.m. de zeeleeuwenvangst en mosselen en beschermden zich tegen de kou door zich in te smeren van zeeleeuwenvet. Door de komst van de blanken in 1862 en de ziektes die ze meebrachten of door de jacht die op hen werd gemaakt zijn deze inheemse bewoners helemaal uitgestorven. Er schijnt in Puerto Williams nog één échte Yamana vrouw te wonen die ook nog hun taal kan spreken.

Na een korte lunchstop zijn we doorgereden naar het einde van route national nr 3, (RN3) wat tevens het eindpunt is van de Pan American Highway, die vanaf hier tot in Alaska loopt (17.848 km). Na een korte wandeling en wat foto's maken reden we naar ons hotel voor de komende dagen.
Wat in Ushuaia meteen al opviel is het contrast tussen de arme buitenwijken en de luxe in het toeristische centrum van de stad.
Eenmaal in het hotel hebben we eerst het een en ander gewassen. Daarna hebben we de hoofdstraat San Martin doorgewandeld en aansluitend wat gedronken en gegeten bij Tante Sara. Gezien het vroege tijdstip van vanochtend zijn we vroeg gaan slapen.