Dong Hoi - Hue

19 februari 2019 - Hue, Vietnam

Na het ontbijt hebben we fietsen gehuurd en zijn  we naar het centrum van Dong Hoi gefietst. Dong Hoi is voor Vietnamese begrippen een vrij kleine stad maar telt wel 600.000 inwoners. Behalve veel winkels was er echter niet veel te zien. We zijn nog even in een sportzaak geweest. Prachtige polo's van topmerken kostten nog geen 10 euro, maar hun maten kwamen niet overeen met die van ons en XXL of groter hadden ze niet. Rond 11 uur waren we terug in het resort, zodat we nog tijd hadden om even te douchen. Daarna chechten we uit en om 12 uur vertrokken we naar onze eerste bestemming, de Vinh Moctunnels.

Deze tunnels bij het dorp Vinh Moc aan de Zuid Chinese Zee werden van 1968 - 1972 bewoond door honderden mensen, omdat het dorp net ten noorden van de Gedemilitariseerde Zone na de tweedeling van Vietnam in 1954 bijna constant onder vuur lag. Eind jaren 60 en begin 70 gooiden de Amerikanen het dorp plat en de mensen die bleven gingen onder de grond wonen. De tunnels met een lengte van 3 km en 11 - 24 m diep werden m.b.v. de Vietcong met spades en blote handen gegraven. Over drie verdiepingen werden gezinsruimtes, een ziekenhuis en een ontmoetingszaal ingericht voor de dorpelingen en de Noord Vietnamese soldaten die er woonden. De tunnels werden door de Vietcong ook gebruikt om wapens en voorraden naar het zuiden te smokkelen. Tijdens de rondleiding zagen we de ventilatiegaten, talloze bomkraters en loopgraven en we maakten een wandeling van ongeveer 500m door de tunnels. Daarbij zagen we de piepkleine gezinskamers en een verloskamer (er werden 17 baby's geboren). Het moet voor die mensen vreselijk zijn geweest om daar zo lang onder de grond te moeten leven. Hun positieve boeddhistische levensopvatting moet hen er doorheen gesleept hebben. De tunnels hadden ook uitgangen direct aan de Zuid-Chinese Zee t.b.v. de aanvoer  van wapens en voorraden vanaf het nabijgelegen eilandje. In een klein museum kregen we nadere uitleg over de bouw van de tunnels en er hingen ook veel foto's vanuit de oorlogstijd.

Vervolgens reden we naar De Gedemilitariseerde Zone (DMZ) van 5 km ten noorden en zuiden van de Ben Hai rivier. Deze zone werd na de Vietnamees-Franse oorlog in 1954 vastgelegd tijdens de Conferentie van Genève. De zone werd vanaf het begin door de Noord Vietnamezen gepenetreerd met tunnels, geheime paden en guerrilla aanvallen. De Amerikanen en het Zuid Vietnamese leger beveiligden de zone met talloze landmijnen en stroomhekken. In deze zone alleen al viel er 700.000 ton aan bommen, wat neerkomt op zo'n zeven ton per bewoner. 

Bij aankomst bij de Hien Luongbrug over de grensrivier Ben Hai bezochten we eerst het monument met de nationale vlag. Daarna namen we een kijkje in het museum en tenslotte wandelden we over de Hien Luongbrug van Noord naar Zuid Vietnam. Aan de overkant van de brug stond een enorm monument van een moeder en kind die staan te wachten op de terugkeer van hun man / vader.

Na een kort ritje maakten we een fotostop bij de Nationale Begraafplaats Truong Son, waar veel (deels onbekende) soldaten liggen begraven die in DMZ zijn gesneuveld. Overigens zijn hier na de oorlog nog duizenden doden gevallen door de achtergebleven Amerikaanse landmijnen.

Rond kwart voor 6 kwamen we aan in Hue, als laatste keizerlijke stad een van de belangrijkste cultuurhistorische centra van Vietnam. Het was de woonplaats van de laatste keizerlijke dynastie, de Nguyen dynastie. De laatste keizer droeg na de Japanse bezetting in 1945 de macht over aan Ho Chi Min.

Voordat we naar ons hotel reden, gingen we eerst naar een restaurant in het centrum waar we met zijn allen gegeten hebben. Daarna waren in een paar minuten bij ons hotel. Ook hier verbleven we weer in een heel mooi hotel met grote kamers.

Foto’s