New Orleans (2)

Deze ochtend stonden we vroeg op, zodat we om 8 uur naar Honey Island konden vertrekken voor een swamptour. De valet had onze auto voor het hotel gezet, dus we konden meteen weg en waren ruim op tijd bij Cajun Encounters. Na een bakske koffie en wat rondneuzen in de winkel vertrokken we met een kleine groep even na half 10 naar de 'swamps'. Het was een leuke belevenis. We zagen uiteraard diverse alligators die met wat vlees aan een bamboestokje werden verleid om hoog uit het water omhoog te komen. Daarnaast genoten we van de natuur, enkele hele grote reigers en een aantal leuke wasbeertjes (racoons). 

Tegen half 1 waren we terug bij het hotel. Daar hebben we eerst gegeten en vervolgens hebben we een lange wandeling gemaakt. Na ruim een uur waren we dat wel beu in het bloedhete weer en zijn we met het trammetje en de bus naar het French Quarter gereden. Daar hebben we op een terras met live muziek wat zitten uitrusten en de tweede helft van de wedstrijd Duitsland - Nederland gevolgd. Helaas konden we niet live kijken, omdat 'Hide me' blijkbaar niet werkt met een openbaar netwerk.

Na een uurtje zijn we met een lekker gevoel door het French Quarter naar Jackson Square en de St Louis kathedraal gelopen. Omdat de straatjes daar smal zijn, liepen we in de schaduw en dat scheelde een hoop. Vervolgens zijn we nog even naar de waterkant gelopen. Omdat we 's avonds het uitgaansleven in Frenchmen Street nog wilden proeven, zijn we redelijk vroeg gaan eten. Daarvoor liepen we naar "K-Paul's Louisiana Kitchen", het restaurant van wijlen Paul Prudhomme, de chefkok waarvan onze Hans lang geleden het geheim van de Cajun keuken afkeek. Paul Prudhomme is in 2015 op 75-jarige leeftijd overleden. Het was het duurste diner tot nu toe tijdens deze reis, maar het eten was erg lekker en het was ook erg veel. Een aanrader voor iedereen die ooit nog eens naar New Orleans gaat.

Na het diner liepen we dus naar Frenchmen Street, volgens alle gidsen tegenwoordig het beste uitgaanscentrum van New Orleans. De wandeling was prima voor de spijsvertering,  maar de straat viel tegen. We hebben er doorheen gelopen, maar zijn er nergens binnen geweest. Op de terugweg zijn bij Pat O'Brian op het patio terras gaan zitten (een tip van Jo van Strien) en hebben daar een paar heerlijke cocktails gedronken. In de piano bar wilden we ook nog even een kijkje nemen, maar daarvoor stonden veel mensen in de rij, dus dat hebben  we maar laten zitten. Zo waren nog voor half 11 terug bij het hotel.

New Orleans is een stad met een bruisend uitgaansleven maar ik denk dat we ondertussen iets te oud zijn om daar tot in de late uurtjes van te genieten.