Joshua Tree NP / Laughlin

woensdag 6 juni
Ook deze dag begon weer bewolkt maar de temperatuur was OK. Na het ontbijt vertrokken we om 8 uur naar Laughlin, Nevada. In het eerste deel van de reis kregen we van Peter uitgebreide informatie over alle optionele excursies die we de komende 14 dagen kunnen maken. Onze eerste stop in de woestijn was bij een winkel in het Morongo indianenreservaat om inkopen te doen voor de lunch. Deze kleine indianenstam verdient miljoenen met de casino's in hun reservaat. De woestijn waar we doorheen reden heet Mojave Dessert. Op weg naar Joshua Tree NP zagen we in de verte Palm Strings, een woestijnstad van zo'n 60.000 inwoners en (volgens onze reisleider) 100 golfbanen. Het was sowieso opmerkelijk om te zien hoeveel mensen er in de woestijn wonen (lang leve de airco!). Zo reden we door zeer uitgebreide leefgemeenschappen in Yucca Valley.
Even na half 12 arriveerden we bij Joshua Tree NP. Dit nationaal park ligt gedeeltelijk in de Mojave woestijn en voor een deel in de Colorado woestijn. Het is genoemd naar de zgn Joshua bomen. Het zijn eigenlijk geen bomen maar yucca's, maar ze kunnen wel tot 40 meter hoog worden. Op de stam hebben deze bomen wat wild uitzwaaiende takken met puntige bladeren. We reden naar de 'hidden valley', waar we eerst geluncht hebben. We kregen daar al snel bezoek van kleine grondeekhoorntjes en een mooie blauwe vogel met een lange staart (de loggerhead shrike).
Na de lunch maakten we een korte rondwandeling en hebben mooie foto's gemaakt van de fraaie rotsformaties van monzograniet, een vulkanisch gesteente, en van verschillende cactussen, yucca's en de Joshua bomen natuurlijk. Het was er uiteraard ontzettend warm en om kwart over 1 zat iedereen weer in de koele bus. We kregen toen een videofilm te zien met de titel 'Surviving the dust bowl'. Die ging over de jarenlange droogte en enorme stoforkanen, die tussen 1931 en 1936 duizenden hectares vruchtbare landbouwgebieden in vier zuidelijke staten (o.a. Texas en New Mexico) vernietigden en vele boeren noopten te vertrekken. Indrukwekkend!
Rond kwart voor 3 maakten we een stop in Amboy, een woestijnstadje met acht inwoners. Het ligt aan de 'Route 66' en het was er bloedheet (40+ graden Celsius). We hebben daar een aandenken aan 'Route 66' voor in de tuin gekocht.
Na nog eens ruim anderhalf uur rijden kwamen we aan in Laughlin aan de Colorado Rivier. Ook hier was het snikheet. De stad ligt in het zuiden van Nevada (The Silver State) op een punt waar de grenzen van Nevada, Arizona en California elkaar raken. In Nevada mag in tegenstelling tot de omliggende staten overal gegokt worden en Laughlin heeft dus ook een aantal casino's. Ook het Golden Nugget Hotel, waar wij één nacht verbleven, had een casino. We hebben genoten van een diner buffet in Tropicana, óók een gokpaleis, maar voorzien van enkele restaurants. Daarna hebben nog wat rondgedwaald door enkele gokzalen maar zelf hebben ons vakantiegeld er maar niet aan gewaagd. Misschien in Vegas?