Dag 16: Van El Calafate naar Torres del Paine (Chili)

Vanmorgen ging de wekker om 4 uur en om precies 5 uur vertrokken we naar Chili in de hoop de drukte bij de grensovergang voor te zijn. Tot aan de koffiestop om 7 uur hebben we lekker doorgeslapen in de bus. We reden door een niemandsland, een glooiend steppelandschap met hier en daar een boerderij en grazende schapen. Hoewel El Calafate hemelsbreed maar ca 70 km van de Chileense grens ligt, duurde het toch drie uur en drie kwartier voordat we bij de grens waren. Dat kwam omdat Torres del Paine een stuk zuidelijker ligt en we een grote boog moesten maken.
Het laatste kwartier naar de grens reden we over een onverharde weg vol met gaten. We hoefden bij de Argentijnse grenspost niet lang te wachten, maar aan de Chileense grens was het wel een heel gedoe. Alle bagage moest uit de bus en door de scanner. Wat ook tegenviel, was het weer. Er stond nl. een straffe, koude wind en regen en zon wisselden elkaar af. Na een bakske koffie reden we om kwart voor 11 verder op weg naar onze eerste Chileense bestemming. De bergen van de Andes doemden al snel weer op. Onze eerste fotostop was bij Lago Sarmiento, vermaard vanwege de witte oevers. Even later stopten we voor een groep guanacos en een nandoe, maar toen we uit de bus waren, zagen we wel 10 condors vliegen. Ze bleven rondcirkelen. Waarschijnlijk omdat ze wachtten op de restanten van een prooi van een poema. Na de lunchstop bij een kleine waterval, reden we naar de ingang van nationaal park Torres del Paine. Dit NP is het bekendste nationale park van Chili en Patagonië en volgens UNESCO het mooiste park ter wereld vanwege de grote variëteit aan planten en diersoorten. Net voor de ingang zagen een zestal condors op de rotsen zitten. Die moesten natuurlijk worden vastgelegd. Het weer werd ondertussen niet beter: koud, harde wind en af en toe regen. Reden genoeg voor Els om de bus niet uit te gaan. We maakten met de bus een rondrit door het park en maakten regelmatig een stop voor foto's of een korte wandeling. De Torrres del Paine zijn drie granieten torens met grijze / donkerblauwe kleur. Die hebben we vandaag nog niet goed gezien vanwege de bewolking, wel de Cuernoz del Paine (de hoorns van blauwgrijs graniet) en die waren al prachtig. We logeren hier in cabanas van hotel Lago Tyndall, dat net buiten het park ligt. Vanuit onze cabin hebben we uitzicht op de Torres del Paine. Het hotel zelf is onlangs afgebrand en de ravage is nog zichtbaar aanwezig. We delen de cabin met Ton en Karin uit Oisterwijk. Nadat we ons gesetteld hadden, zijn we naar een naastgelegen restaurant gelopen om eerst wat te drinken en daarna met de hele groep te eten. Er was een uitgebreid warm en koud buffet en dat liet zich goed smaken. Na tienen wilde iedereen naar bed om wat uurtjes slaap in te halen.