Hoi An - Qui Nhon

We vertrokken vanmorgen om kwart over 8 voor onze langste en saaiste reisdag. Na tweeëneenhalf uur maakten we een stop bij het oorlogsmonument van My Lai. 

Dit monument herinnert aan de grootste Amerikaanse oorlogsmisdaad in de Vietnam oorlog. Op 16 maart 1968 doodden Amerikaanse infanteristen uit wraak voor hun gesneuvde kameraden tijdens het Tetoffensief van de Vietcong meer dan 500 onschuldige Vietnamese burgers, vnl vrouwen en kinderen. 170 daarvan werden een sloot ingedreven en door de opgefokte Amerikanen doodgeschoten. Slechts enkelen overleefden de slachting. De verantwoordelijke luitenant (William Calley) voor deze massamoord werd aanvankelijk veroordeeld wegens moord maar hij kreeg gratie van Nixon en heeft nooit een dag vastgezeten.

We kregen een zeer indrukwekkende Nederlandse documentaire te zien over deze gruwelijke gebeurtenis. Iedereen was er stil van. In de documentaire bezocht een Amerikaanse helikopterpiloot, die toen 13 Vietnamese overlevenen redde, in 1993opnieuw My Lai. Daarna liepen we naar het monument, en de herdenkingsplaatsen.

Even na 12 uur ging de reis verder naar het restaurant waar we de lunch gebruikten.

's Middags maakten we eerst een korte stop bij een klein museum voor Miss Dăng Thùy Trâm (1942 - 1970). Zij studeerde voor arts in Hanoi en ging in 1969 als vrijwilliger werken in een veldhospitaal voor gewonde Vietcong strijders. Ze hield een dagboek bij van alles wat ze in die tijd meemaakte. Toen ze in 1970 omkwam bij een bombardement, nam een Amerikaanse soldaat haar dagboek mee. Pas in 2005 gaf hij het dagboek aan haar moeder. Het dagboek werd uitgegeven als boek en in vele talen vertaald. In het Nederlands heet het "Dagen van Vuur".

Daarna hadden we nog een stop aan een strand voor een drankje of ijsje. Om kwart over 5 waren bij het hotel aan het strand in Qui Nhon. Na het inchecken hebben we een wandeling gemaakt over de boulevard en een biertje gedronken. Om 7 uur hebben we weer met de hele groep gegeten en daarna zochten de meesten  hun kamer op, omdat we de volgende dag alweer redelijk vroeg moesten vertrekken. Met een klein gezelschap hebben wij nog wat gedronken in de bar op het dakterras van de 12e verdieping.