Dag 17: NP Torres del Paine

Vanmorgen werden we rond kwart over 7 gewekt door het gestommel van onze cabingenoten. Na de douche hebben we een extra laagje kleren aangedaan, want de verwachte max. temperatuur voor vandaag was 9 graden. Bovendien zouden we het waarschijnlijk niet droog houden. Onderweg naar het restaurant voor het ontbijt kwam die warme kleding al goed van pas want het was inderdaad koud en nat. We hadden het beste ontbijt tot nu toe tijdens de reis en nadien scheen zelfs de zon, zodat we mooie foto's konden maken van de Torres del Paine. Om kwart over 10 vertrokken met ons busje naar Lago Grey, een meer van 30km2 groot en 600 meter diep. De gletsjer Grey komt er in uit. Onderweg maakten we nog een korte fotostop om foto's te maken van de Rio Serrano vallei waarin onze cabañas en het restaurant zich o.a. bevinden. Onderweg naar Lagos Grey waarschuwde onze reisleider al voor de harde wind die er stond. Iets na elven begonnen we aan de wandeling. Het waaide inderdaad erg hard en de hangbrug over de Rio Pingo slingerde behoorlijk. Er mochten maar zes mensen tegelijkertijd over de brug lopen. Op het strand van Lago Grey werden we zowat gezandstraald. Els besloot hier om niet verder te lopen en met enkele anderen naar een restaurant te gaan. Vanaf het strand liep een dam van zand en kiezelstenen (ca. 800 m) naar een klein eilandje midden van Lago Grey. De wind joeg het water in grote vlagen over de dam. De tocht over die dam was een echte uitdaging want de enorme windvlagen bereikten orkaankracht. Af en toe moest je je met beide benen helemaal schrap tegen de wind zetten om niet weggeblazen te worden. Door het opgewaaide water werd je ook goed nat ondanks de goede bescherming tegen regen en wind. Uiteindelijk bereikte ik de overkant en ben toen via een steil pad naar een uitzichtpunt gelopen van waar je een mooi uitzicht had op de Grey gletsjer. De terugweg over de dam was nog veel lastiger, omdat ik daarbij schuin tegen de storm op moest boksen. Om 1 uur stond ik weer op het strand. Na even uit gehijgd te hebben was het niet ver meer naar het beginpunt van de wandeling. Ik heb daar in een cafetaria een heerlijke kop tomatensoep gegeten. Rond kwart over 2 kwam de rest van de groep terug van een nabijgelegen restaurant en vervolgens zijn we teruggekeerd naar onze cabañas. Daar hebben we foto's overgezet op tablet en telefoon, wat appjes gelezen, beantwoord en verstuurd en een groot deel van dit verslag getikt. Daarna was het al weer 5 uur, tijd voor een borrel en daarna weer een etentje met de rest van ons gezelschap. Morgen is weer een reisdag; we gaan voor de derde keer naar El Calafate.