Hue - Hoi An

Na een vroeg ontbijt vertrokken we om 8 uur. Na een uur stopten we bij een klein bedrijfje dat pure eucalyptusolie en -balsem produceert via een distillatieproces. We hebben een flesje olie en een potje balsem gekocht, omdat het o.a. goed is voor verkoudheid, griep, jeuk en spierpijn.

Na een koffiestop reden we daarna via de Wolkenpas verder. De wolkenpas is maar 500 m hoog maar zorgt wel voor de klimaatscheiding tussen het koude(re) noorden en warme zuiden. Dat betekent dat het voor ons de komende twee weken nog heter zal worden.

Na de fotostop op de Wolkenpas reden we naar de witte zandstranden van Danang Beach, waar de Amerikanen hun belangrijkste bases hadden en waar Amerikaanse soldaten tijdens de oorlog konden recreëren. Toentertijd heette het nog China Beach, later de naam van een tv-serie. Nu is Danang de meest ontwikkelde en meest westerse Vietnamese stad waar vnl de meest welgestelde Vietnamezen wonen. Dat was ook goed te zien aan de huizen, winkels, schone straten, enz. We maakten een korte stop aan de boulevard om foto's te maken van het strand en Lady Boeddha, die in de verte op een heuvel stond.

Van Danang Beach reden we naar een marmerberg met werkplaats en een winkel met veel mooie en dure marmeren beelden in alle formaten. Daarna bereikten we even na half 1ons einddoel: Hoi An, weer een stad die op de werelderfgoed lijst van Unesco staat. We hebben toen eerst met de groep geluncht en daarna reden we naar ons hotel. Na het inchecken hebben we alle excursies betaald en daarna weer geld gepind. Toen was het tijd voor een zeer verfrissende duik in het zwembad.

Om half 5 begonnen we met de groep aan een verkennende wandeling door het centrum van Hoi An. Hoi An ligt aan de Thu Bonrivier en heeft een rijk verleden met een grote culturele verscheidenheid. Van de 16e tot 18e eeuw was het een belangrijke havenstad met handelaars uit China, Japan en ook Europa. Invloeden van die landen zie je ook volop terug in de lange smalle 'buishuizen', Chinese pagodes, gemeenschapshuizen, de Japanse brug en de huizen uit de tijd van de Franse overheersing. Verder vind je er veel mooie winkels en Hoi An staat bekend om de vele kleermakers. Bij een daarvan, YaLy, heb ik me een overhemd en broek aan laten meten. Els had geen interesse. Daarna hebben we nog wat rondgewandeld en een aperitief gedronken voor het diner. Het fijne van Hoi An is dat er geen gemotoriseerd in het centrum mag komen, zodat je niet constant op je hoede hoefde te zijn voor scooters. Na het eten hebben we tussen de vele lichtjes en de massa toeristen nog even gewandeld en daarna de weg naar het hotel gevonden, want morgen moeten we weer vroeg op.