Op naar Vancouver, Canada

vrijdag 29 juli
Vanmorgen bleek dat gisteren niet de beste dag was om op Crystal Mountain te vertoeven. Zo koud en guur als het gisteren was, zo aangenaam was het deze morgen. Geen wind en een zonnetje zorgden daarvoor. Helaas konden we er niet lang van genieten, want om 10 uur vertrokken we naar Coquitlam, Vancouver, BC. De reis verliep zeer voorspoedig tot we voorbij Seattle waren. Daar kwamen we een paar keer in files terecht a.g.v. ongelukken. Nederlandse toestanden dus. Na een koffiestop en uitgebreide lunchstop waren we rond kwart voor 4 bij de Canadese grens. Daar kozen we voor de verkeerde rij, want terwijl het in de andere rijen redelijk vlot ging, stonden wij voornamelijk stil. Het gevolg was een oponthoud van ruim drie kwartier. De route op Canadese bodem was erg druk en we hadden daar binnen een half uur meer stoplichten gehad dan in de afgelopen twee weken in de USA. De eerste kilometers was ik ook verbaasd dat iedereen zo langzaam reed. Ik was er echter al snel achter dat ik veel te hard reed, omdat de snelheid in Canada in kilometers staat aangegeven i.p.v mijlen. Na nog wat zoekwerk waren we even na vijven bij het huis van Bill en Jacquie. Bill heb ik ruim 50 jaar geleden voor het laatst gezien, toen hij met zijn ouders en zusjes in Nederland op vakantie was. Jacquie kenden we alleen nog maar via facebook en e-mailcontacten. De ontvangst was zeer hartelijk en we hebben voor, tijdens en na het eten volop over van alles en nog wat zitten kletsen. Kortom, het was gewoon gezellig.