Charleston/ Doone Hall

Na een laat ontbijt vertrokken we naar Doone Hall Plantation. In tegenstelling tot Wormsloe Plantation is deze plantage nog steeds in bedrijf. De plantage werd in 1681opgezet door de Engelsman John Doone, die de grond kreeg van de Engelse overheid en zijn grondgebied later uitbreidde tot die van de huidige omvang. Toentertijd werd er katoen, indigo en rijst verbouwd.  Deze producten werden vooral naar Engeland geëxporteerd. Daarnaast werden er later ook bakstenen geproduceerd, die hard nodig waren voor de bouw van de huizen in Charleston. Al het werk werd gedaan door slaven. In 1817 werd de plantage verkocht  aan de Horlbeck broers. Omdat de verbouw van katoen en rijst erg arbeidsintensief was, stapten de Horlbeck broers na de afschaffing van de slavernij over op een minder arbeidsintensief product: pecan noten. Daartoe werden 15000 pecan bomen geplant, waarvan er a.g.v. diverse orkanen nu nog slechts ongeveer 1000 over zijn. In het begin van de jaren 30 van de 19e eeuw werd de plantage verkocht aan een Canadese diplomaat, Thomas Stone, die met zijn bruid een plantage in het zuiden zocht. Hij liet het vervallen woonhuis afbreken en het huidige woonhuis bouwen. In 1936 was het huis klaar, maar door het uitbreken van WOII moest hij de plantage al snel verkopen om zijn land te dienen. Vanaf 1955 is de plantage in handen van de Mc Gray familie. Op dit moment zijn de belangrijkste inkomsten de toeristen, verhuur voor o.a. trouwerijen en de productie van groenten en fruit. Deze plantage is ook diverse keren gebruikt als filmlocatie. De ook in Nederland uitgezonden tv-serie 'North and South' (met o.a. Patrick Swayze) over de burgeroorlog werd hier ook opgenomen.

Na aankomst op Doone Hall hebben we eerst een rondleiding gehad door de benedenverdieping van het fraaie woonhuis. In de andere verdiepingen bevinden zich nog privé vertrekken.

Na de rondleiding hebben we in de bloedhitte door de tuinen gewandeld en vervolgens een aantal presentaties bekeken in de originele slavenhuisjes. Die gingen vnl. over het leven van de slaven en de strijd om gelijke rechten voor blanken en zwarten. De meest aansprekende presentatie was die van Jackie, een grote zwarte vrouw die op boeiende wijze vertelde over de 'Gullah Culture'. Dat is een aparte cultuur en dialect die is ontstaan onder de West- Afrikaanse negerslaven in de oostelijke kuststaten. Zij zongen ook veel tijdens het zware werk en gaven in hun liedjes soms geheime boodschappen door, bijv om te ontsnappen. De slavenhuisjes die we zagen, dateerden uit eind 18e eeuw en waren gemaakt van de bakstenen die op de plantage waren gemaakt. Ze hadden houten vloeren en soms meerdere vertrekken. Volgens Jackie waren deze huisjes voor de slaven die bepaalde voorrechten hadden, omdat ze in het huis van de eigenaar werkten of goede ambachtslieden waren. Die laatsten werden ook ingezet bij de huizenbouw in Charleston  en droegen dan 'tags' met hun naam en nummer. De slaven die op de katoen- en rijstvelden werkten, woonden in veel kleinere, houten hutten zonder vloer erin. 

Na de Gullah presentatie hebben we geluncht en daarna in een open wagen een tour over de plantage gemaakt. Toen zagen we dat een bosrijk deel van de plantage permanent versierd is voor Halloween met allerlei decors, grote enge spinnen e.d. Verder zagen we waar nog steeds  op bescheiden schaal katoen en indigo wordt verbouwd en daarnaast veel subtropisch fruit.

Na deze korte rondrit zijn we vertrokken en onderweg naar de uitgang heb ik nog even een foto gemaakt van het laatste stuk van de imposante 21/2 km lange oprijlaan met links en rechts machtige 'live oaks' vol met slierten Spaans mos (een zgn 'air plant' die alleen licht en lucht nodig heeft en dus niet parasiteert op de bomen).

Vervolgens hebben een kort bezoek gebracht aan het nabij gelegen Charles Pinckney National Park. Dat was vroeger ook een plantage met de naam Snee Farm, een van de zeven plantages van de Pinckney familie. Charles Pinckney was in de 18e eeuw een vooraanstaand politicus, die na de onafhankelijkheidsoorlog o.a. een belangrijke rol speelde bij de totstandkoming  van de grondwet van de USA  in 1987. 

Daarna was het inmiddels 5 uur en zijn we teruggereden naar het hotel voor een opfrisbeurt na deze snikhete dag (37 graden). We hadden geen zin meer om naar de stad te rijden. In plaats daarvan reden we naar een nabijgelegen grote shopping mall, waar ook volop restaurants waren. Eerst hebben wat eten en drinken ingekocht voor de lange reis van morgen en daarna hebben we in een Thais restaurantje gegeten.